نیاز داشتن به همسر کاملاً طبیعی است. بله، ما در کنار شریک زندگی خود با مشکلات و هیجانات زندگی مواجه می شویم.
اما زمانی که این نیاز به احساس وابستگی تبدیل شود؛ در زندگی زناشویی خود با مشکلاتی روبرو خواهید داشت.
این احساس فشار مضاعفی را بر شریک زندگی شما وارد می کند. در حقیقت تفاوت فاحشی میان زن و شوهری که با قدرت در کنار یکدیگر ایستاده اند و در راستای بقای یک زندگی منسجم تلاش می کنند با زوج های وابسته وجود دارد.
هر یک از ما مسئول شادی و موفقیت خود هستیم. اگر خوشحالی شما در گرو رفتار و اعمال شریک زندگیتان است، مسیر اشتباهی را انتخاب کرده اید.
در کنار شما هستیم تا بیاموزیم، چگونه وابستگی خود را به همسر کم کنیم ؟
استقلال عاطفی به سادگی به دست نمی آید و شما را به چالش می کشد.
در این راه باید با حقایقی روبرو شوید که چندان هم دلگرم کننده نخواهد بود. اما استقلال عاطفی، کنترل عواطف را به دست شما می دهد.
در ادامه با ما همراه باشید تا با بررسی مسائل زیر، بیاموزیم چگونه وابستگی خود را به همسر کم کنیم
- مراقب خودتان باشید
- خودتان را نادیده نگیرید
- مراقب کودک درون خود باشید
- با خودتان مهربان تر باشید
- احساسات مخرب را کنار بگذارید
- استقلالی عاطفی شما را رها خواهد کرد
- ایده آل گرا نباشید
- نتیجه گیری
هوای خود را داشته باشید
همه ما به دنبال برقراری ارتباط با دنیای اطراف و اطرافیان هستیم، اما واقعیت این است که آنچه از اهمیت بالایی برخوردار است و ما را به تکامل می رساند، ارتباطی است که با درون خود برقرار می کنیم.
شما باید مراقب خود باشید، تحت هر شرایطی باید به خودتان متکی باشید.
با نادیده گرفتن نیاز های خود، آنها از بین نمی برید. اگر فرد دیگری نیاز های شما را نادیده می گیرد نیز، بدان معنا نیست که نیاز های شما بی اهمیت هستند.
شما مهم هستید. انسان بودن شما گواهی ارزش و اهمیت شما است. شما سزاوار آن هستید که به خاطر چیزی که هستید و به خاطر آنچه در سر می پرورانید، ارزشمند تلقی شوید.
نیاز های خود را بشناسید. در راستای رفع نیازهای خود گام بردارید. به این ترتیب می آموزید باید نیاز های خود را در اولویت قرار دهید.
اشتیاق و علایق قلبی خود را محترم بشمارید و احساسات خود را در پشت سعادت و شادکامی فرد دیگری پنهان نکنید.
مسئولیت هایی که در مقابل خودتان دارید را نادیده نگیرید.
زمانی که نمی دانید چگونه باید از خودمان مراقبت کنید، این وظیفه را به فرد دیگری محلول می کنید. اما این آغاز مشکلات بزرگتری خواهد بود.
در حقیقت هیچ کس نمی تواند آنگونه که شما می توانید از احساسات شما مراقبت کند.
در راستای، شکل دادن به شخصیت و ایجاد یک هویت مستحکم باید به خودتان متکی باشید.
اتکا به نفس، از شما انسان قوی تری می سازد که به سادگی در مواجه با مشکلات سر خم نمی کند.
سر باز زدن از مسئولیت ها، شما را ترسو و وابسته می کند. اگرچه اتکا به نفس به سادگی به دست نمی آید، اما زندگی شما را به کلی متحول می کند.
با خودتان مهربان باشید. نیاز ها خود را به رسمیت بشناسید و تمام تلاش خود را در راستای تأمین این نیاز ها به کار بگیرید.
هیچ کس نیاز ها شما را تأمین نمی کند. هر چه سریعتر به این موضوع پی ببرید، سریعتر شادکامی خود را باز می یابید.
والدین خود باشید
اگر خانواده شما شکست خورده و نامهربان بوده است یا فرزند زوجی هستید که از یکدیگر جدا شده اند، باید والدین خود باشید.
در این حالت شما تمام محبتی که از شما دریغ شده است را به خودتان تزریق خواهید کرد. به این ترتیب دنیای پیرامون خود را دگرگون می کنید.
پی بردن به ریشه وابستگی عاطفی و پی بردن به این حقیقت که ریشه این اختلال در کودکی ما نهفته است، پایان ماجرا نیست.
در این هنگام باید دست به کار شوید و روان خود را از محبت و توجه سیراب کنید. هیچ کس به جز شما نمی تواند این کار را انجام دهد.
زمانی که نقش والدین خود را برعهده می گیرید و از کودک درون خود نگهدار می کنید، باید نیاز های او را شناسایی کنید و در اولین فرصت نیاز های او را تأمین کنید.
در این شرایط شما تمام چیزهایی که کودکی شما را عذاب می دهد، شناسایی می کنید و از زندگی خود حذف می کنید.
شما باید عواملی که شما را آزار می دهد، شناسایی کنید و خود را از معرض این عوامل آزار دهنده نجات دهید.
کودک درون خود را آرام کنید. به او بگویید که ترس های او بسیار وحشتناک هستند، اما او این ترس ها به او آسیبی نمی رساند. اما شما مراقب خود هستید.
حفظ تعادل روحی و روانی، زمانی که زیر فشار مشکلات و آسیب های متفاوت هستید، به مراقبت دشوار تر می شود.
احساسات خصمانه خود را بشناسید
زمانی که به خودمان بیش از اندازه سخت می گیریم، در واقع با مسئله مواجه نمی شویم، بلکه خود را در معرض آسیب های بیشتری قرار می دهیم.
در این زمان دیگر به دنبال درمان درد های درونی، از خود یاری نمی خواهید و به دیگران پناه می برید.
درمان وابستگی به همسر از اینجا شروع می شوند؛ دست از انتقاد و سرزنش خود بردارید.
باید راهکار بهتری جهت مقابله با احساسات خود بیابید. این راه کار نباید بیش از اندازه سختگیرانه باشد. با خودتان مهربان تر باشید.
راه بهتری برای مواجه با احساسات منفی وجود دارد.
خود را سرزنش نکنید.
زمانی که متوجه می شوید که بیش از هر کسی دیگری خود را عذاب داده اید، تازه می بیند، بزرگترین دشمن خود بوده اید.
الگوهای احساسی مخرب را بشناسید و آنها را کنار بگذارید
بخش اعظم احساس نیاز شما به همسرتان از مشکلاتی که در کودکی تجربه کردید، نشأت می گیرد.
این عوامل را شناسایی کنید. در ادامه راهکار بهتری برای مقابله با این عوامل آزار دهنده بیابید.
شما به تنهایی می توانید آسیب وارد آمده بر روان خود را التیام ببخشید. تنها بایستی از احساسات مخرب جلوگیری کنید.
این الگوهای ذهنی مخرب همواره شما را در معرض آسیب های جدی تری قرار می دهند.
این آسیب ها شاید به مراتب از آسیب وابستگی عاطفی به همسر نیز دردناک تر باشد.
اگر چه هیچ کس نمی تواند نقش یک مشاور با تجربه را برای ما پر کند، اما خود شما می توانید در این راه خود را یاری کنید.
به این منظور کافیست با خودتان روراست باشید و احساسات خود را نادیده نگیرید. با خود واقعیتان روبرو شوید.
به این ترتیب می آموزید چگونه رویداد های گذشته را به دست فراموشی بسپارید. گذشته هویت امروز شما را شکل نمی دهد.
در آغاز باید این مشکلات گذشته را شناسایی کنید این مشکلات، تا ابد ارتباط تیره و تاری را میان احساسات مخرب و آزاردهنده حفظ می کنند که تنها بر وابستگی های عاطفی شما می افزاید.
به همین دلیل باید در نخستین گام در درمان وابستگی به همسر باید تمام عوامل و انسان هایی که شما را به یاد ناکامی های گذشته می اندازند را از خود دور کنید.
به این ترتیب خود را از دام افکار و احساسات مخرب رها می کنید.
آزادی خود را با استقلال به دست آورید.
ذهن ابزار فوق العاده زیرکی است. ذهن به سادگی فرد را مجاب می کند که آنچه که انجام می دهید از آنچه که باید انجام دهد، به مراتب کمتر است.
در رابطه زناشویی نیز، ذهن به بازی خود ادامه می دهد، ذهن شما می گوید که به عشق بیشتری نیاز دارد.
زمانی که استقلال عاطفی خود را به دست می آورید در می یابید که شما به عشق مداوم و دوست داشته شدن به اندازه ای که تصور می کردید، نیز نیاز ندارید. همین موضوع شما را رها می کند.
به یاد داشته باشید، دوست داشتن بیش از اندازه چیزی یا کسی، ارزش و بهای بیشتری به زندگی شما بخشیده نمی شود.
انتظارات ایده آل گرایان را کنار بگذارید
در درمان وابستگی به همسر می آموزیم، وابستگی عاطفی به ما اجازه نمی دهد تصویر واقعی دنیا را ببینیم. زمانی که به فرد دیگری بیش از اندازه وابسته هستید، رفتارهای نامناسب آنها را توجیه می کنید.
آنها هرگز نیازی به بخشش شما نخواهند داشت. شما در بسیاری از مواقع برای رفتارهای ناشایست خود نیز به بهانه هایی متوسل می شوید که به هیچ عنوان منطقی نیستند.
ایده آل گرایی به هیچ عنوان امکان پذیر نیست. وفاداری مفهوم بسیار زیبایی است اما توهم آن نه.
به منظور پایان دادن به وابستگی عاطفی خود باید واقع بین باشید و تصویر واقعی افراد را مشاهده کنید. تصویری که از آنها در ذهن خود ساخته اید را به فراموشی بسپارید و با هویت واقعی آنها روبرو شوید.
آنها شاید آن فرشته هایی نباشند که در ذهن خود ساخته اید.
بلکه آنها انسان هایی هستند که می توانند به اندازه که از آنها انتظار دارید نیز خوب و شایسته نباشد.
نتیجه گیری
وابستگی عاطفی قل و زنجیر های بزرگی را به ذهن و روان فرد می بندد.
فردی که دچار وابستگی عاطفی است، از آسیب های که به روان خود وارد می کند، غافل است.
فرد در چنین شرایطی جهت درمان وابستگی به همسر باید وابستگی عاطفی خود را درمان کند. در این راه باید به لایه های عمیق تری از وجود خود دست پیدا کند.
غالباً ریشه در نامهربانی هایی نهفته است که در کودکی و در گذشته فرد بر او روا شده است.
به یاد داشته باشید که هیچ کس خارج از شما نمی تواند این زخم ها را التیام ببخشد.
وابستگی عاطفی توهمی وحشتناک را برای سالیان سال در ذهن شما به قصری زیبا بدل می کند که زمانی در هم می شکند.
اگر هنوز هم با این سوال مواجه هستید که” چگونه وابستگی خود را به همسر کم کنیم ؟ ” با یک مشاور صحبت کنید و راهنمایی او راهگشای شما خواهد بود.
