بهترین سن بچه ها برای طلاق

 زمانی که زندگی زناشویی به بن بست خورده و دو طرف خواهان جدایی از یکدیگر هستند، مسئله حضور کودکان و تاثیرات منفی طلاق روی آنها موجب نگرانی والدین خواهد شد. به همین علت بسیاری از والدین به دنبال زمانی مناسب برای طلاق هستند که آسیب‌های کمتری متوجه کودک شود. در این مطلب به بررسی بهترین سن بچه ها برای طلاق می پردازیم. آیا واقعاً در سن مشخصی، کودکان نسبت به طلاق والدین با آسیب‌های کمتری مواجه می شوند؟

هنگام طلاق والدین چه سنی برای کودک مناسب است؟

 از نظر علمی تاکنون هیچ تحقیق و پژوهشی که بهترین سن کودکان برای طلاق را مشخص کند، ارائه نشده است. نکته قابل توجه آن است که اصولاً طلاق والدین برای کودک در هر سنی که باشد، بحران و آسیب‌های روحی ایجاد خواهد کرد و این مسئله امری اجتناب ناپذیر است. اما در صورت بلوغ فکری فرزند و یا دادن آگاهی به او نسبت به شرایط موجود و برخورد و رفتار مناسب والدین، می توان تا حدود زیادی از میزان تاثیرات منفی طلاق بر روی کودکان کم کرد.

 یکی از موارد مهم برای والدین شناخت آنها از آسیب های روحی کودک در سنین مختلف است. این شناخت می تواند باعث بهبود رفتار والدین و نحوه صحیح برخورد آنها در زمان طلاق با کودک شود.

 البته این مسئله نیز حائز اهمیت است که گاهی گزینه طلاق برای آینده کودک تصمیم مناسب تری نسبت به زندگی آن در محیطی پرتنش و با مشکلات روحی و اخلاقی است. با این حال اثرات منفی طلاق به قوه خود باقی خواهد ماند.

با توجه به این مطلب نمی‌توان به طور دقیق، بدترین و بهترین سن بچه ها برای طلاق را مشخص کرد و اثرات طلاق با توجه به سن و شخصیت کودک ممکن است متفاوت باشد.

همچنین پیشنهاد میکنیم بعد از خواندن این مقاله با مقالات طلاق یا ادامه زندگی و راه های طلاق سریع ما همراه باشید.

 آسیب های طلاق در رده های مختلف سنی کودکان

 رده سنی تولد تا پنج سالگی

 کودکان در بدو تولد به علت آنکه هنوز آگاهی کامل از محیط اطراف خود ندارند، اگر چه متوجه احساسات و تغییرات می شوند، اما تاثیرات زیادی متوجه آنها نخواهد شد. البته با بزرگ تر شدن کودک و آگاهی از جدایی والدین با یکسری مشکلات روحی روبرو خواهد شد.

در سنین ۲ تا ۵ سالگی و وسعت نگرش کودک نسبت به دنیای پیرامون خود بیشتر شده و احساس های متفاوت از جمله اعتماد را تجربه می کند. با تغییر برنامه زندگی و اختلاف و جدایی والدین از یکدیگر، کودک کنترل محیط اطراف خود را از دست داده و دچار سردرگمی، اضطراب جدایی، افسردگی، ناامیدی و خشم خواهد شد.

همچنین در این سن کودک ممکن است دچار شب ادراری، مکیدن انگشت و اختلال خواب نیز بشود. در این شرایط برای آنکه آسیب کمتری به کودک وارد شود، بهتر است کودک روزانه با هر دو والد به طور مستقیم یا تلفنی ارتباط داشته باشد. زیرا در این حالت احساس امنیت بیشتری خواهد کرد.

 همچنین والدی که فرزند نزد او زندگی می کند، باید بیشتر درباره والد دیگر صحبت کرده و آن را به کودک یادآوری نماید و ذهنیت کودک را نسبت به او مثبت نگه دارد. برای سلامت روحی کودک بهتر است هر دو والد نسبت به این مسائل با یکدیگر همکاری داشته باشند.

 رده سنی ۶ تا ۸ سالگی

 کودکان در این رده سنی نسبت به پدر و مادر خود دلسوزی داشته و تمایل دارند احساس شاد و خوبی از آن ها دریافت کنند. در این رده سنی کودک تمایل به صحبت و تعریف از پدر یا مادر با والد دیگر را دارد و والدین باید این اجازه را به کودک بدهند که به راحتی با آنها صحبت کند.

 همچنین والدین باید فضایی با آرامش برای کودک ایجاد کنند تا او بتواند نظرات و احساسات خود را در مورد طلاق بگوید و والدین باید به آن توجه نمایند.

 کودک در این سن احساس تنهایی کرده و از مسئله طلاق ناراحت و افسرده خواهد بود. همچنین کابوس‌های شبانه، عدم اعتماد به نفس و رفتارهای پرخاشگرانه از دیگر آسیب های ناشی از طلاق در این رده سنی است.

در این حالت بهتر است والدین قوانین مشابهی را در منزل برای کودک برقرار کنند و برنامه‌های غذایی، آموزشی، خواب و دیگر مسائل مربوط به کودک به صورت هماهنگ با یکدیگر انجام شود.

 رده سنی ۹ تا ۱۲ سال

در این رده سنی کودکان واکنش های مختلفی نسبت به مسئله طلاق نشان می‌دهند. به علت آنکه این رده سنی میانی کودکی و نوجوانی قرار دارد، تغییرات خلق و خو و احساسی آنها غیر قابل کنترل و دشوار می باشد. در این رده سنی کودک آگاهی کامل از مشکلات موجود در خانواده و اختلاف میان والدین داشته و پدر و مادر خود را مقصر می داند.

 به همین علت خواهان برقراری ارتباط با والدین نبوده و این مسئله می‌تواند برای کودک مشکلات زیادی را ایجاد کند. همچنین کودکان در این سن ممکن است خود را مقصر طلاق والدین بدانند و مشکلات متعددی از جمله افت درسی، عدم ارتباط با همکلاسی ها و دوستان، اختلال خواب، مشکلات تغذیه، افسردگی و خشم پیدا کنند.

 برای رفع این مشکلات والدین باید رابطه ای دوستانه با کودک خود برقرار کرده و ذهن او را نسبت به والدین دیگر مثبت نگه دارند. همچنین کودک را به عنوان پیام رسان یا جاسوس در نظر نگیرید زیرا این مسئله نیز روی روحیه کودک تاثیرات مخربی خواهد گذاشت.

همانطور که تا کنون مشخص است، به طور دقیق نمی توان بهترین سن بچه ها برای طلاق را مشخص نمود. زیرا هر رده سنی خصوصیات و آسیب های مخصوص خود را دارد.

 رده سنی ۱۲ تا ۱۸ سال

 در این رده سنی عموماً فرزندان برخورد منطقی تری با طلاق داشته و رابطه خود را با هر دو والد حفظ می کنند. اما در برخی مواقع نیز یکی از والدین را مقصر دانسته و از او دوری می جویند.

مسئله دیگری که در این سن بروز می کند، با جدایی والدین، فرزند بزرگتر این ضرورت را در خود احساس می کند که مراقب والدین و خواهر و برادرهای خود باشد و به این ترتیب دوران سنی خود را از دست خواهد داد.

 به منظور رفع این مشکلات والدین باید با آگاهی دادن به فرزند، او را نسبت به این احساس مسئولیت مبرا کنند و زمانی را برای سپری کردن با فرزند خود به او اختصاص دهند.

والدین باید با هم نشینی و صحبت در مورد مسائل گوناگون، علاوه بر محکم کردن ارتباط خود با فرزند، برای رفع مشکلات و دغدغه های روحی او چاره جویی کنند. در این مسیر مشارکت و همکاری والدین با یکدیگر امری اساسی است.

 با توجه به موارد فوق، نمی ‌توان بدترین و بهترین سن بچه ها برای طلاق را به طور دقیق مشخص نمود. زیرا علاوه بر آن که هر رده سنی شرایط روحی خاص خود را دارد، شخصیت کودکان نیز با یکدیگر فرق داشته و واکنش های متفاوتی نشان می‌دهند. ضمن آن که آگاهی و نحوه رفتار والدین در زمان طلاق نیز بسیار موثر است. برای کسب مشاوره طلاق و دریافت راهنمایی های لازم می توانید با مشاورین مرکز تماس بگیرید.

• چگونه فرزند خود را برای طلاق والدین آماده کنیم؟
• برای رفع مشکلات ناشی از طلاق در کودک چه کارهایی باید انجام داد؟
• آیا پس از طلاق زندگی کودک در کنار مادر تاثیر بهتری برای او خواهد داشت؟